وال سټريټ ژورنال امريکايي ورځپاڼې خپله يوه مقاله د تېرې اونۍ په پای کې د پاکستان په لاهور ښار کې په اول ځل جوړې شوې د يوې ادبي مېلې حال ته ځانګړې کړې ده.
په مقاله کې ويل شوي، دغې مېلې ته ګڼ خلک، د دې لپاره چې د پاکستان د ځينو نوموتو اديبانو د کار او هم د دغه هېواد د حالاتو په اړه د هغوئ څرګندونې واوري، ورغلل.
د مقالې په ليکنه، د دغې دوه ورځنۍ غونډې پر بحثونو تر ډېره پاکستان ته په ورپېښو اوسنيو ستونزو، لکه فرقه ييز تاوتريخوالی، ورځ تر بلې خرابېدونکی امنيتي وضيعت او د دې هېواد د حکمرانانو نااهلۍ سيوری غوړولی و.
مقاله کاږي، د لاهور د ادبي مېلې د لومړۍ ورځې د نشست خوند هغه مهال خراب شو کله چې د ياد ښار په الحمرا نومي هال کې شاوخوا لس زره خلک ناست و او ناڅاپه بجلي لاړه. ورځپاڼې د مېلې د تنظيموونکې ادارې د مشر نصرت جميل په حوال ليکلي چې دا هغه ستونزه ده چې ۷۰ کالونه مخکې يې د پېښېدو تمه لرل کېدای شوه.
د مېلې د تېرې شنبې د ورځې د بحث موضوع، چې د پاکستان نومياليو ليکوالانو دانيال محی الدين او موني محسن برخه په کې واخيسته، دا وه چې آيا دا خبره ريښتيا ده چې ليکوالانو د هېواد پر ځينو ستونزو ځانونه غلي کړي او په خپلو ليکنو کې يې نه دي شاملې کړي؟
په مقاله کې د مېرمن محسن وينا راخيستل شوې چې ويلي يې دي، د پاکستان د ملايانو په اړه يې ځکه څه نه دي ليکلي چې پر دغه موضوع ډېره نه پوهيږي.
دغه راز د ليکوال محی الدين له قوله ويل شوي، د پاکستان په رنګ هېواد کې چې ليکل کوې نو خپل ځان به پخپله سېنسروې.
د لاهور په ادبي مېله کې پر اردو او انګريزۍ ژبو د ليک کولو موضوع هم تر بحث لاندې راغله. ليکوال علي فاروقي په خپلو خبرو کې وويل، په انګريزۍ ژبه چې کوم ليکل کېږي هغه تر ډېره د پاکستان له نظرياتي اساس سره سمون خوري. نوموړي زياته کړه، که په پاکستان کې په اردو ژبه چاپي خپرونې زياتې شي نو دی به هم اړ شي چې د خپلو ليکنو لپاره هم دغه ژبه وکاروي.
په مقاله کې د ايچ ايم نقوي په نوم د يوه ليکوال خبره هم راخيستل شوې چې وايي، په پاکستان کې د ليکنو لپاره انګريزي او اردو يو شان کارول کېږي او دا چې دغه دواړه ژبې دې هېواد ته له بهره وارد شوي دي.
په مقاله کې ويل شوي، دغې مېلې ته ګڼ خلک، د دې لپاره چې د پاکستان د ځينو نوموتو اديبانو د کار او هم د دغه هېواد د حالاتو په اړه د هغوئ څرګندونې واوري، ورغلل.
د مقالې په ليکنه، د دغې دوه ورځنۍ غونډې پر بحثونو تر ډېره پاکستان ته په ورپېښو اوسنيو ستونزو، لکه فرقه ييز تاوتريخوالی، ورځ تر بلې خرابېدونکی امنيتي وضيعت او د دې هېواد د حکمرانانو نااهلۍ سيوری غوړولی و.
مقاله کاږي، د لاهور د ادبي مېلې د لومړۍ ورځې د نشست خوند هغه مهال خراب شو کله چې د ياد ښار په الحمرا نومي هال کې شاوخوا لس زره خلک ناست و او ناڅاپه بجلي لاړه. ورځپاڼې د مېلې د تنظيموونکې ادارې د مشر نصرت جميل په حوال ليکلي چې دا هغه ستونزه ده چې ۷۰ کالونه مخکې يې د پېښېدو تمه لرل کېدای شوه.
د مېلې د تېرې شنبې د ورځې د بحث موضوع، چې د پاکستان نومياليو ليکوالانو دانيال محی الدين او موني محسن برخه په کې واخيسته، دا وه چې آيا دا خبره ريښتيا ده چې ليکوالانو د هېواد پر ځينو ستونزو ځانونه غلي کړي او په خپلو ليکنو کې يې نه دي شاملې کړي؟
په مقاله کې د مېرمن محسن وينا راخيستل شوې چې ويلي يې دي، د پاکستان د ملايانو په اړه يې ځکه څه نه دي ليکلي چې پر دغه موضوع ډېره نه پوهيږي.
دغه راز د ليکوال محی الدين له قوله ويل شوي، د پاکستان په رنګ هېواد کې چې ليکل کوې نو خپل ځان به پخپله سېنسروې.
د لاهور په ادبي مېله کې پر اردو او انګريزۍ ژبو د ليک کولو موضوع هم تر بحث لاندې راغله. ليکوال علي فاروقي په خپلو خبرو کې وويل، په انګريزۍ ژبه چې کوم ليکل کېږي هغه تر ډېره د پاکستان له نظرياتي اساس سره سمون خوري. نوموړي زياته کړه، که په پاکستان کې په اردو ژبه چاپي خپرونې زياتې شي نو دی به هم اړ شي چې د خپلو ليکنو لپاره هم دغه ژبه وکاروي.
په مقاله کې د ايچ ايم نقوي په نوم د يوه ليکوال خبره هم راخيستل شوې چې وايي، په پاکستان کې د ليکنو لپاره انګريزي او اردو يو شان کارول کېږي او دا چې دغه دواړه ژبې دې هېواد ته له بهره وارد شوي دي.